Las Meninas Için Sonnet

Las Meninas Için Sonnet


aynalar las meninas, örtün onlari, örtün!
örtün ki görünmesin ayna içinda ayna...
hangisinde eksigiz ve hangisinde bütün?
bir ayna kendini gizliyor gibi, güyâ,
parçalanip sirlariyla bana döner, gülümser;
ve aynalar, bana katlanirken, iyimser;
ev içleri disarda aynadaki kralin;
her biri bir baska yerde yolculuklarin...
gidebilsin diyedir aynalardan da biraz;
çiktigi yer aynalar, vardigi yerse sir’i:
bildigi herseyleri söylese de aykiri;
kim kimle yer degisir? aynalar? las meninas?

biz Ask’iz... –kendimize! ve o aynaydi bunca
bencil! sadece kendini gösteriyor... –bakinca!..

Hilmi Yavuz