Sonnet

Sonnet


aynalar dolasiyor, bu kentin aynalari;
sözlerim sisli sözler ve asklar kirilmada;
asklardan isteniyor, ah, orda olmalari...
kendini odalara benzeten odalarda,
aynalar göge agar, bu kentin aynalari;
kimi dilerse onu göstererek, buyurgan
kimbilir hangi yazda birakmis anilari?
sen sidre, sen son agaç, yesil dösek ve yorgan...
bilirsin, kalp gözüne ayn'a gerek... -ve soru-
lar uzuyor isra'da... aksam çürük ve sari
lambalar yükseliyor, sirlarla, göge dogru;
ve toplanip geliyor gece yolculuklari...

ah, asklar paslaniyor, kent saklarken onlari;
bencileyin hep ayna yerine koyuyor anilari...





Hilmi Yavuz