Taygalarda Yetim Bir Gül Büyüdü

Taygalarda Yetim Bir Gül Büyüdü


-nurullah genç’e- perde aralanirken yumru yumru dügümlenir kiyisina hüznün sahra


1.
seranat öldü

kahrimi çiziyorum buz kesmis dünyaya
her çatlaga mevsimlerden ses vererek
bitkinim
bu kez senin kollarinlayim asmalarda

kar
yagdi arzularima
hengâme - -
sonra firak ve ukdesi suskunlugun
bir tren ölümün kapisini aralar
ipek sallar artik ne anlar beni

günbegün yinelenen derya / sancilar
sonlara açilan kucak kaybolur
susturulan gülüslerimi toplarim kiyilarda

sahraya dökülmüs susamisligim
düslerimde morötesi acilarim gizlidir
bekleyisim bir gül / üsür yüregim

2.
bir ihtilal türküsüdür yasamak

bir ihtilal türküsüdür yasamak
taun günlerinden kalma hüznü eriten

kahrimi çiziyorum buz kesmis dünyaya
taygalarda
yetim bir gül büyüdü
agriyan yerleri kangren oluyor
cellatlarin

gezinir dilleri yerenligimiz
bir molla tevekkülü yüregimde sel olur
parmaklarim parçalar ihanet kalkanini
agit gönüllüm elveda





Ismail Aykanat