Asklarin Yetim Rengi

Asklarin Yetim Rengi


yalnizligimda seni büyüttükçe kalabaliklasacagim;
sen kendi kalabaliginda hep yalniz olacaksin!-

I
kapattim ucu kivrili yerinden bir defteri
bir defter adinla hükümlü simdi…

sen kendinin nesteri, pasi, kilidi
gençligin kendine savurur seni
esmersin, cehennemin dibinde dogmussun
baban iki karili; evlerde, erkenlerde bekler seni
sen, feodalizmin kara dilberi
gündüzlerin gölgesindeydi sevgi
gölgesinden gündüzlerin iklimler geçti

sesin simdi kanayan bir gül gibi: kangren…

II
sen orda
manastirinin huysuz müridi
sen orda
bir korkuda
bir sarkida
ölüm susan ugultuda
sen orda
düslerine les kargasi tüneyen

elleri ayazlarda
sen orda
esmerligine rehin feodal satolarda…

uyurken sen hasretin avlusunda
gündüzlerin gölgesinde oturuyordum
sonra bosuna çizdim karanliga resmini
bosuna…ezberleyip hasreti
oysa nasil istersen öyle gebertebilirdin beni

nasil istersen!
Artik sulara k(atalim) asklarin yetim rengini…



Yilmaz Odabasi