Orpheus’a Siirler II
bekleyen isterse beklesin...
beklerler... lambalar kuruyor;
gül, daha tohumdayken solmaktan
bikmis; dallar, kusmuklu; bir vinç,
gitgide agirlasan, batan sokaktan
kendini kaldirmayi deniyordu... –birakmis...
ey siyah kanser! bu kenti
niye kusattin kuslarla? daha beter-
i mi var!
aynalar artik sirsiz olarak da
gösteriyor göstereni; belki bir
akrebe tirmanan duvar; yikilan ölü
sur sesleriyle dolan erguvan
ve... len terani!..
dili zebani olan sen! sair, deccal,
ya da neysen... artik sus, yeter!
görünsen de bir, kaybolsan da, ey orpheus,
ne farkeder!...
Hilmi Yavuz