Ümitlerin ölümü
Basladi bir amansiz çöküntüdür içimde
Bilmem, gün gün yer eden ölüm müdür içimde
Gündüz gece dinlemez durmadan zonklar basim
Koca adimlariyla bir dev yürür içimde
Ne yana baksam gece, dizboyu çaresizlik
Bir kara yalnizliktir büyür büyür içimde
Yikilan bir dünyanin altinda ben kalmisim
Ki derinden derine bir sey çürür içimde
Hani essiz dostluklar, vazgeçilmez sevgiler
Bütün ümitler simdi bir ölüdür içimde