Eski Bakir

Eski Bakir


Bir çigligin içinde yakaliyorum seni
Kaç kez Istanbulsu,
Parildayan, isitan, yakan bir alev gibi.
Üstünde uzun, pis, yalniz sokaklarin yagmuru..
Odalarin, merhabalarin, gülücüklerin sikintisi
Tramvaylarin, vapurlarin sikintisi
Yitmis asklarin, yitecek asklarin
Ayni vazolarin, ayni ögütlerin, ayni yasaklarin sikintisi.
Yakaliyorum, öpüyorum, avutuyorum.
Karanlik etini kemiriyor,
Vaktimiz kisa,
Düslerimizi kolluyorlar durmadan
Durmadan kovusturuyorlar
Mendilimi islatip alnina koydugum
Suyundan içtigimiz hayat çesmeyi,
Yalniz-geceler boyu uzanan kadini bakirlarda
Durmadan horluyorlar
Geyigim, saklim benim
Bakma arkana, ne olur, aldirma
Onulmazligimizdan büyük yapilar kurduk
Horlandikça askimiz, derya.
Vaktimiz kisa,
Karincalara, rüzgarlara, sulara dokunmak
Uyanan topraklari bilmek gerekiyor.
Ormanlar görmüs dolunayin tilsimini
Aglamayi unutmadan
Dövüsmeyi bilmek
Tirnaklarinla tutunmayi bilmek gerekiyor
Sagilandigimizi, kollandigimizi bilmek gerekiyor

Kapa tunç, kapilarini gece
Soguktan, kirgin, parasiz milyon kisi.
Geyigim, saklim benim,
Ölüm dayanmadan kapiya
Sev, öp, yitir beni





Ahmet Oktay