Donkisot’un Aksami

Donkisot’un Aksami


Dulcinea seni en çok andigim
Bu garip bu bilinmez aksamlardir
Büyülü, kirik dökük hanlari
Kral saraylarina dönüstüren
Anlasilmaz gizidir aksamlarin

Zor zamanlarimda düsledigim
Sen bütün sezgilerimde varsin
Olsaydin belki yarim kalirdim
Bir uzak köyde un eleyen, süt sagan
Bilinmez biri olman
Kesinlikle kanitlamaz yoklugunu
Sen dünyaya her dokunmamda
Gün gibi yeniden baslayansin

Olmazlikta kurar insan sevincini
Tutku herseyi yeniler
Yüreklilik bir çesit yalnizliktir
O aptal yeldegirmenlerine gelince
Sen onlari benden iyi tanirsin
Aldi mi yere vurur adami
Kaldi ki sen onlardan da kahramansin
Asilmazliginla aydinlat yolumu
Dulcinea; dogalligim, sevincim, anayurdum
Dünya, gün gelip anlayacak
Sende gerçek büyüklüge kavustugumu

Afsar Timuçin