Yorgun Insanlar Mahserinde Bir Yagmur Sesi
ey yalnizligimin sonsuz isaretleri
rüzgâra emanet tüm irgat caddeleri
gözlerimde yillardir büyür gider bir hüzün
sahika kanadinda üsür yildirim bekçileri
yanlis anlatildi gülde kaybolan resimlerim
avareligim yasak afislerin mahseri
anlasana yillardir hep sana yagiyorum
çildiriyor bahar küheylanlari simdi
bir kalem ucunun silip silip biraktigi iz
gibi ben bir güleç köleyim her yerde yeni
siz benim degismeyen giysilerimsiniz
rüzgâra emanet ey irgat caddeleri
Ismail Aykanat