Yolculuk
Veda ettim gençligimin gamsiz geçen rüyasina,
Çiktim askin nihayeti bulunmayan sahrasina.
Bilmiyordum yol neresi? Varacagim yer neresi?
Dayanarak gidiyordum ilhamimin asâsina.
Bu sahranin kanat germis her yerine issizliklar,
Ufuklardan yalniz iki yildiz dogmus semasina.
Iki yildiz.. iste benim rehberim bu, yürüyordum;
Nihayetsiz gecelerin daldim zulmet deryasina.
Yürüyordum; daglar geçip, uçurumlar atliyordum,
Tâbi oldum saçlarimda esen sevda havasina.
Yürüyordum, gök gürlüyor.. yürüyordum, firtina var,
Türüyordum, gögüs germis bu daglarin borasina,
Bir ses duydum uzaklardan: "Seyfi, diyor, bir âfetin
"Düstün siyah gözlerinin yine kara sevdasina!"
Orhan Seyfi Orhon