Aksam Ve Kandil
mevsimidir,
kendi hüznüme döndüm...
aksam annemle aramda
bir süs
gibi dururdu;
saatler rikkatle vururdu;
özensiz
bir esya kurakligi
dagilmis bahçemize;
ve her sey kandil...
hangi agacin yapraklarini
siyah kadifeyle örttün Ölüm?
hangi Söz’ü bana verdin
de benden geri aldin,
ey Dil?
Birden mevsimler selsebil
Aktilar; görünmemekti dilegim;
Siyah kadife sizdiriyor,
Isikta yaglaniyor gül,
Odamda kirli melegim...
Annem kandili siliyor:
‘mendil,
mendil nereder?’
aksam, annemle aramda bir süs!
Hilmi Yavuz