Senin Gemin Camdan Sevgili
Duydum ki yine umudunu kesmissin insanlardan,
dostluklardan... Duydum ki yine acimaya baslamissin
kendine...
Yolunu kimselerin bilmedigi, bilmek de istemedigi
sevginin o hayal ülkesinde birilerini beklerken çok
üsümüssün...
Insan ancak kendisine sevgili olabilir, diyormussun.
Simdi artik yollarda ve binbir hayalin pesinde
sürükledigin ve yiprattigin sevgine minnet borcunu
ödeyecekmissin...
Aciyan sevgini simartacak, onu örtülere saracakmissin.
Onu kendini güçlü ve korunakli oldugunu hissetmedigin
hiçbir yerde ortaya çikarmayacakmissin...
Sevgini yirtici bir kus gibi yetistiriyormussun.
En iyi savunmanin saldiri oldugunu ve yokolmamak için
yoketmek gerektigini ögretiyormussun ona...
Ona onu, sabirlar, merhametler ve inceliklerle degil,
hazlar, hayranliklar ve kiskanç ilgilerle
beslenecegini vadediyormussun.
Her gece uyumadan önce arkasinda Che Guevera’nin resmi
olan aynanla konusuyormussun: Bir sen varsin önemli
olan, bir sen varsin gerçek olan... Hem onca aciya
ragmen hala güzelim...
Ve artik kendime yasakliyorum baskalarina acimayi ve
hayatin acisini...
Aynadaki nefesinin bugusunu görüyorum buradan.
Gözlerinle gözgöze gelemedigim için tutup aynadaki
buguyu öpüyorsun.
Yarali kendini öpüyorsun...
Çekmeceden cüzdaninin çikarip içindeki kredi
kartlarini seyrediyorsun zoraki bir hayranlikla.
Içinde sevgini sakladiggin kaleyi daha da
güçlendirmeyi geçiriyorsun aklindan.
Kredi kartlarini yaliyorsun dilinle ve onlarin zehirli
tadini içine akitiyorsun.
Bankamatikten her para çektiginde kulagina gelen ölüm
çigliklarina alistirmak istiyorsun kendini böylece.
Hem senden güçsüzlerin ölümü, hem bu ölümleri gizleyen
ve bütün katliamlari aninda temize çeken teknolojinin
zehirli tadi sariyor simdi sevginin yaralarini.
Bankamatikten her para çektiginde kulagina gelen
çocuklarin ve kimsesizlerin ölüm çigliklarina
dayanamadigini hissettigin anlar, senin için hayatta
sadece annenin babanin ve kardeslerinin önemli
oldugunu söylüyorsun kendine ve aksam is dönüsü onlara
hediyeler alarak evine dönüyorsun...
Ve eskiden, sevgini bir kalenin ardina saklamadan önce
sadece kendi çocuklarini sevenleri kinadigini unutmak
içinse bu defa baskalari degil kendin kanatiyorsun
sevgini.
Sonra küçük, tüylü bir köpek almak istiyorsun kendine.
Köpegi severken, kucaklarken sana acimasizlik eden
dostlarinin, seni sevginin o hayal ülkesinde yillarca
bekletip düslerini ve ömrünü çalan sevgililerin
yüzleri geçsin istiyorsun karsindan.
Onlarin yüzleri geçtikçe sahibin oldugun için senden
baska kimseyi sevmeyecek ve baglanmayacak olan
köpegine daha da sikica sarilmak istiyorsun, öpüp
koklamak.
Kendini öper gibi, yarali ve belki de artik hiç
iyilesmeyecek olan kendini.
Hiç iyilesmeyecegini artik kendinden bile
saklayamadigin böyle anlarda para kazanmak istiyorsun,
is kurup daha çok para kazanmak.
Böyle anlarda bir kalenin ardinda gizledigin herseye
yanlislarla dolu olsa da senden izler tasiyan tarihine
bile düsman oluyorsun.
Seni bu hale getirenlerle bir olup bu belki de artik
hiç iyilesmeyecek yarali kendini yoketmek
istiyorsun... Sonra yorgun düsüyorsun... Artik
dinlenmek istiyorsun. Yarina daha dinlenmis ve
korkularindan kurtulmus olarak uyanmak istiyorsun...
Ve uykuya dalmadan önce vitrinlere biraktigin
dalginligin geliyor aklina...Kendine bir kez daha
aciyorsun ve bu yüzden pahali bulup da almadigin
giysileri almaya karar veriyorsun.
Bu pahali giysiler sayesinde ilgilerin kölesi degil,
ilgilerin merkezi olmayi istiyorsun.
Bu giysiler sayesinde sizlayan sevgilerini örtmek,
örtmek, örtmek istiyorsun. Görünmez olmak istiyorsun.
Oysa senin gemin camdan sevgili...
Iste güçlü baligin güçsüz baligi yokettigi kanli
denizin her tarafindan seni görebiliyorum...
Sadece ben degil dost düsman herkes uykuya daldigini
görebiliyoruz buradan.
Çünkü senin gemin camdan sevgili.
Sikintindan yedigin tirnaklarinin kenarlarini...
Korkulu bir rüya gördügünde birden silkinisini...
Yarali sevgini korumak için aldigin onca kötücül
karara ragman nasilsa hep masum kalan sayiklamalarini
görüp duyuyorum buradan...
Kaleni ve kalenin ardinda sakladigin yarali sevgini.
Bosuna saklama sevgini. Senin gibiler hiç örtünemez
sevgili...
Seni bu kanli deniz ve düsmanlarin da dostlarin da
hemen tanir.
Ya benzerini bulup gidersin buralardan.
Ya da seni yokederler sevgili...
Herkes gibi ve herseyi bilerek yasamaszin sen
Senin gibiler örtünemez...
Bu kanli denizde senin gemin camdan sevgili.
Cezmi Ersöz