Sevgili Arkadasim

Sevgili Arkadasim


I

Gözlerinin rengi gibi
Yüreginin rengi gibi
Saçlarin da kendi renginde

Ama ben, ellerini gördüm önce
Toplayan, düzelten, onaran ellerini
Dokunduguna soluk aldiran
Telâsli, usta, sevecen ellerini

Geç anladim ve inandim
Her gün daha çok inaniyorum
Ellerin, güzel islerin karincasi
Ellerin, ellerden bikmis ellerime siginak

II

Yüzünün rengi gibi
Dudaklarinin rengi gibi
Saçlarin da kendi renginde

Ama ben, özverini gördüm önce
Içinden çavlan gibi dökülen özverini
Hep kosan, yürümeyi bilmeyen
Hesapsiz, gücendirmeyen, saydam özverini
Neye uzansa dirilten
Susan, hüzünlenen, sicak özverini

Geç anladim ve inandim
Gün gün daha çok inaniyorum
Özverin, güzel islerin arisi
Özverin, sözcüklerden yilmis kafama barinak

III

Derinin rengi gibi
Sesinin rengi gibi
Saçlarin da kendi renginde

Ama ben, seni gördüm önce
Gülen, yasayan, bilen seni
Körpe bir sögüt dali gibi çirpinan
Durdugu yere can veren
Gönüllü, duyan, seven seni

Geç anladim ve inandim
Simdi daha çok inaniyorum
Sen, hayatin ablasi
Saf olan her seyin mayasi
Sen, esyalardan usanmis kalbime dayanak

IV

Sevgili arkadasim benim
Sana 'sevgili arkadasim' diyorum
Budur, bizim anladigimiz sevdanin tanimi
Iste sana bir ask siiri
Içinde 'sevgilim' sözcügü geçmiyorsa
Suçun yarisi senin
Çünkü, ben de bize yarasanlarin sözcügünü degil
Kendisini seviyorum senin gibi





Süreyya Berfe