Açik

Açik


Biz hep açik konustuk.
Gökyüzünden maviydi sözlerimiz.
Sig bataklarda degildik, kuslar gibiydik,
Uçariydik. Gözlerimizde
Savkiyan pariltilar gibiydik.

Biz iyiye iyi, güzele güzel dedik.
Masallardan çekerdik misralari, tülbent gibi.
Yalniz, siirlerde yalan söylemezdik,
Umutlarimizda, hayallerimizde de yalanci degildik.

Biz bugday tarlalarinda bugday,
Agu yesili bahçelerde ot,
Trenlerde düdük sesiydik.
Yildizlara çobandik, degirmenlere su,
Bozkirlara bulut gölgesiydik.

Seller akti gitti. Biz kaldik.
Bulutlar uçtu gökyüzünden.
Rüzgarlar darmadagin etti.
Ne bahçesinden hayir var, ne güzünden.
Akil da bulutlar gibi çekip gitti.

Nerden bilirdik, çalismaktan
Kocayacagini sevgililerin,
Yasamanin güzelligi kadar
Hoyratligini, bezginligini...
Biz kaldik, koyup gitti bahar,
Her seyi nerden bilirdik.

Cahit Külebi