Açik Deniz

Açik Deniz


Balkan sehirlerinde geçerken çocuklugum;
Her lâhza bir alev gibi hasretti duydugum.
Kalbimde vardi "Byron"u bedbaht eden melâl
Gezdim o yasta daglari, hulyâm içinde lâl...
Aldim Rakofça kirlarinin hür havâsini,
Duydum, akinci cedlerimin ihtirâsini,
Her yaz, simâle dogru asirlarca bir kosu...
Bagrimda bir akis gibi kalmis ugultulu...
Maglûpken ordu, yasli dururken bütün vatan,
Rü'yâma girdi her gece bir fâtihâne zan.
Hicretlerin bakiyyesi hicranli duygular...
Mahzun hudutlarin ötesinden akan sular,
Gönlümde hep o zanla berâber çagildadi,
Bildim nedir ufuktaki sonsuzlugun tadi!
Bir gün dedim ki "istemem artik ne yer ne yâr!"
Çiktim sürekli gurbete, gezdim diyar diyar;
Gittim son diyâra ki serhaddidir yerin,
Hâlâ dilimdedir tuzu engin denizlerin!

Garbin ucunda, son kiyidan en gürültülü
Bir med zamâni, gökyüzü kursunla örtülü,
Gördüm deniz dedikleri bin basli ejderi;
Gördüm güzel vücûdunu zümrütliyen deri
Keskin bir ürperisle kimildadi anbean;
Baktim ve anladim ki o ejderdi canlanan.
Sonsuz ufuktan âh o ne coskun gelisti o!
Birden nasil toparlanarak kükremisti o!
Yelken, vapur ne varsa kaçismis limanlara,
Yalniz onundu koskoca meydan ve manzara!
Yalniz o kalmis ortada, âsi ve bagri hûn,
Bin magra agzi açmis, ulurken uzun uzun...
Sezdim bir âsina gibi, heybetli hüznünü!

Rûhunla karsi karsiya kaldim o med günü,
Sekvâni dinledim, ezelî muztarip deniz!
Duydum ki rûhumuzla bu gurbette sendeniz,
Dindirmez anladim bunu hiç bir güzel kiyi;
Bir bitmeyen susuzluga benzer bu agriyi.



Yahya Kemal Beyatli