Sonra

Sonra


Bu düzenli yasamalar olmasa diyorum
Bu sabah kahvaltilari demli çaylar
Kizarmis ekmek dilimleri
Sonra giyinmek bir sey umarak aynalardan
Sonra düsmek yollara son otobüse yetismek
Sonra çalismak aksama kadar
Sigara dumanlari beylik konusmalar
Dört yanin tastan heykellerle dolu
Kime seslenirsen sagir
Ne yana bakarsan bir beyaz duvar
Sonra kulaklarinda bu sehrin ugultusu
Alabildigine bir bezginlik yüreginde
Sonra o geçmek bilmeyen saatler
Sonra aksam
Sonra paydos
Sonra yalnizlik
Sonra keder
Bir gece basimizi alip gitsek diyorum
Bir deniz kenari mi olur
Bir dag basi mi olur
Kaçsak bu kalabaliktan
Bir yer bulsak kendimize
Düzenli yasamalardan uzakta
Bir yanimizda sehrin isiklari
Bir yanimizda kucak dolusu yildizlar
Orada hiç yemesek hiç uyumasa
Hiç düsünmesek yarini
Sonra unutsak sikintisini günlerin
Gecenin karanligini
Sonra biraksak kendimizi sevgiye erdemlige mutluluga
Her nefes alista duysak yasadigimizi
Sonra kaybolsak bu özgürlükte
Bu hazda
Bu derin aydinlikta
Sonra sabah
Sonra paydos
Sonra kurtulus
Sonra ölüm

Ümit Yasar Oguzcan