Neden Sonra

Neden Sonra


Bir gün demek ne kadar hazin
Anilarla dolu geçen yillara!...
Bakip da ardinda kalan yollara;
Geri dönememek tek bir an için!

Büyüttügün artik umutlar degil,
Simdi tek gerçek var; çaresizligin.
Bak! Firçan kirilmis, bombos tuvalin
Ne biraz renk kalmis, ne de bir sekil

Silinmis o portre, göremezsin ki!
Daha yakindan bak dilersen, egil;
Hani o maviler? Hani o sekil?
Uçup gitmis mi ne? Hani o sevgi?

Nerde o dostluklar? Güzel yalanlar?
Bu kalp neden degil eskisi gibi?
Bir baska dünyada bulursun belki,
Geçer de aradan nice zamanlar...

O yer umutlarin söndügü yerdir,
O yerde zavalli bütün insanlar!
Sairler, bilginler ve kahramanlar
O yerden hüzünle geçtiler bir bir

Arindilar sahte, yalan ne varsa
Sonunda denize ulasti nehir;
Ne bir beste kaldi, artik ne siir!
Bitti aldanislar, bitti her tasa...

Nice sevenleri aldi o deniz;
Yine uygulandi en eski yasa;
Uzak bir sevgilden her ne kalmissa;
Unutuldu. Ve duruldu kalbimiz.

Yillar geçti... Neden sonra anladik:
Yüce olan, bagislayan tek biziz!
Her kadehte kalan tortu sevgimiz,
Her yerde o günes, hep o aydinlik...

Ümit Yasar Oguzcan