Ölüme Gazel

Ölüme Gazel


Ne kötü bir dünya bu; sevgisiz, acimasiz
Yasarken dolu dizgin, ölüvermek apansiz

Sen, en güzel yerinde olsan bile yasamin
Alirlar, götürürler bir yerlere zamansiz

Bütün o sevdiklerin, dostlarin, yakinlarin
Koyup giderler seni orada yapayalniz

Çalkalanir gidersin kapkara bir boslukta
Ne sevinç, ne de keder; artik her sey anlamsiz

Hakkin yok üsümeye, aglamaya, gülmeye
Unutma! ölüsün sen, bos bir kalipsin cansiz

Her sey geride kaldi, ne sandin yalan dünya
Gördügün gibi iste; bir ölüm var yalansiz.





Ümit Yasar Oguzcan