Güller Aglardi Içimde
Ne zaman ayrilik saati gelse
En vazgeçilmez yerinde yasamin
Duysak ayak seslerini aksamin
Ve sokaklardan el ayak çekilse
Bir ürpertiyle duyarim o zaman
Seni çagiran sesi uzaklardan
Ne zaman ayrilik saati gelse
Bir gariplik çöker içime birden
Kalan tek ani gibi bir devirden
Durmadan çalinir o gamli beste
Sanki bilir de hazin öykümüzü
Bulutlar aglar, kararir gökyüzü
Ne zaman ayrilik saati gelse
Bir çaresizligi anlatir gibi
Birden degisir gözlerinin rengi
Mavi solar, koyulasir yesilse
Sarinca ruhunu eski bir hüzün
Uçar gider pembeligi yüzünün
Ne zaman ayrilik saati gelse
Uzatsan özlemle dudaklarini
Tüm agaçlar döker yapraklarini
Ne çiçek kalir ortada, ne bahçe
Sadece ugultusu o rüzgarin
Ve bir umut kirintisi: belki yarin
Ne zaman ayrilik saati gelse
Bir firtina çikmisçasina, büyük
Içimizdeki güllerin boynu bükük
Bir zaman kalakalirim öylece
Neden sonra gittigini anlarim
Içimde güller aglar, ben aglarim