Erkekler De Aglar

Erkekler De Aglar


Kederler vardir yagli bir ilmek gibi
Dolanir boynumuza kör gecelerde.
Bir boslukta durmadan sallanir insan
Ki aglamak son çaredir o yerde.

Gözyasi. . . O ilk isyani çocuklugumuzun
Bir nehrin yatagindan ilk tasmasi,
Yasamak, sele bogulmasi arzularin
Ve nehirlerin sonunda bir denize karismasi

Ölür zamanla anilar, dostlar, sevgiler
Bir yürek ne kadar dayanir bu özleme?
Çalgilar çalmaz olur, sarkilar biter

O yer son çizgidir erkekte direnmenin,
Son gülüs de uçar gider dudaklarindan
Bir damla yas süzülür solgun yanaklarindan.





Ümit Yasar Oguzcan