Bir Gün Seni Sevdigimi Anlarsin

Bir Gün Seni Sevdigimi Anlarsin


Uykularin kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayi bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir ugultudur baslar kulaklarinda
Ne çarsaf halden anlar, ne yastik
Girmez pencerelerden bekledigin aydinlik
Kapanir yatagina çaresizligine aglarsin
Onun unutamadigin hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmisçesine dolar içine
Sevmek neymis birgün anlarsin

Birgün anlarsin aslinda herseyin bos oldugunu
Serefin, faziletin, iyiligin, güzelligin
Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için
Vurursun basini soguk tas duvarlara
Büyür gitgide incinmisligin, kirilmisligin
Duyarsin ta derinden acisini çaresiz kalmisligin
Sevmek neymis birgün anlarsin

Birgün anlarsin ne ise yaradigini ellerinin
Niçin yaratildigini
Bu igrenç dünyaya neden geldigini
Uzun uzun seyredersin de aynalarda güzelligini
Bosuna geçip giden yillarina yanarsin
Dolar gözlerin için burkulur
Sevmek neymis birgün anlarsin

Birgün anlarsin sevilen dudaklarin
Sevilen gözlerin erisilmezligini
O hiç beklenmeyen saat geldi mi
Düser saçlarin önüne ama bembeyaz
Uzanir gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin
Bir zaman geçmis günlerin uykusuna dalarsin
Sonra dizilir birbiri ardinca gerçekler aci
Sevmek neymis birgün anlarsin

Birgün anlarsin hayal kurmayi
Beklemeyi
Ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çikarip atasin gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yasadigina
Maziden ne kalmissa yirtar atarsin
Zaman bir çiçek gibi büyür kabrimde kendiliginden
Bir gün seni sevdigimi anlarsin

Ümit Yasar Oguzcan