Bir Gün Anlarsin

Bir Gün Anlarsin


Uykularin kaçar geceleri,
Bir türlü sabah olmayi bilmez,
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden ugultudur baslar kulaklarinda,
Ne çarsaf halden anlar, ne yastik
Girmez pencerelerden bekledigin aydinlik,
Kapanir yatagina çaresizligine aglarsin,
Onun unutamadigin hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmisçesine dolar içine,
Sevmek ne imis bir gün anlarsin.

Bir gün anlarsin aslinda her seyin bos oldugunu,
Serefin, faziletin, iyiligin güzelligin.
Gün gelir de, sesini bir kerecik duymak için,
Vurursun basini soguk, tas duvarlara,
Büyür gitgide incinmisligin, kirilmisligin
Duyarsin.
Ta derinden acisini çaresiz kalmisligin.
Sevmek ne imis bir gün anlarsin.

Bir gün anlarsin ne ise yaradigini ellerinin
Niçin yaratildigini.
Bu igrenç dünyaya neden geldigini
Uzun, uzun seyredersin aynalarda güzeligini
Bosuna geçip, giden yillarina yanarsin.
Dolar gözlerin, için burkulur
Sevmek ne imis bir gün anlarsin.

Ümit Yasar Oguzcan