Bir Çikmaz Sokakta

Bir Çikmaz Sokakta


Ne kadar dönüp dolassam, yine de
Hep o çikmaz sokaktayim çaresiz
Bir umut kirintisi gözlerimde
Yürüyorum durmadan, dalgin, sessiz

Sokak o sokak, bense ben degilim
Sanki bin yillar geçmis aradan
Boslukta bir seyler ariyor elim
Belki de mahsere dek bulunmayan

Yitirdigim neydi, aradigim ne
Çöken ne yüregime kursun gibi
Tanrim! ben mi degistim söylesene
Yoksa bende zamanlar mi eskidi

Bir yerlere varmadan, nasil böyle
Hiç durmadan akip gidiyor günler
Yasam diye verdigin bu mu söyle
O mu sirtima sapladigin hançer

Bir çikmaz sokagin sonunda, iste
Suskun ve tek basina seninleyim
Fanilikten ölmezlige geçiste
Bilmiyorum, söyle bana, ben neyim

Sevdimse; verdigin yürekle sevdim
Sen açtin bu ufku karsimda sonsuz
Yürüdüm bir yolun sonuna geldim
Yikik, üzgün ve paramparça onsuz

Ölüm buysa, Tanrim buysa yasamak
Sil alnimdan yazdigin bu yazgiyi
Ya bir yere çiksin artik bu sokak
Ya da öldür içimdeki Tanriyi!...

Ümit Yasar Oguzcan