Atik-Valde'den Inen Sokakta

Atik-Valde'den Inen Sokakta


Nihad Sami Banarli'ya

Iftardan önce gittim Atik-Valde semtine,
Kaç def'a geçtigim bu sokaklar, bugün yine,
Sessizdiler. Fakat Ramazan mâneviyyeti
Bir tatli intizâra çevirmis sükûneti;
Semtin oruçlu halki, süzülmüs benizliler,
Sessizce çarsidan dönüyorlar birer birer;
Bakkalda beklesen fikarâ kizcagizlari
Az çok yakindan sezdiriyor top ve iftari.
Meydanda kimse kalmadi artik bütün bütün;
Bir top gürültüsüyle bu sâhilde bitti gün.
Top gürleyip oruç bozulan lâhzadan beri,
Bir nurlu nes'e kapladi kerpiçten evleri.
Yârab nasil ferahli bu âlem, nasil temiz!

Tenhâ sokakta kaldim oruçsuz ve nes'esiz.
Yurdun bu iftarindan uzak kalmanin gami
Hadsiz yasatti rûhuma bir gurbet aksami.
Bir tek düsünce oldu tesellî bu derdime;
Az çok ferahladim ve dedim kendi kendime:
"Onlardan ayrilis bana her an üzüntüdür;
Madem ki böyle duygularim kaldi, çok sükür."



Yahya Kemal Beyatli