Korkunun Kralligi

Korkunun Kralligi


geceleri bir islik
penceremin altinda birileri
beni çagiriyorlar
(yoksa yaniliyor muyum)
kosup bakiyorum kimseler yok
sarayburnu'nda sis düdükleri
mektuplarim kayboluyor posta kutusundan
birileri çaliyor ama kim
geçen aksam yagmuru degistirdiler
yumusak baslamisti tatli ve ilik
nasil olduysa kestiremedim
az sonra sülfirik asitti gökten yagan
(cam iplikleri halinde yagiyor
degdigi yeri eriterek
duman duman)

biryerlere gidecek oluyorum
ardimda birileri
hayal meyal varla yok arasi
cigaralarini avuçlarinda saklamis
gözlerinde aynali günes gözlükleri
(bilmem yaniliyor muyum)
daha dün geceyarisi
telefonda birileri
fakat konusmuyorlar
bir bubi tuzagi sessizligi hüküm sürüyor
türlü olasiliklarla yüklü
olaganüstü iri
bir o kadar da tehditkar
(bilmem yaniliyor muyum)
beni dehsete düsürmek istiyorlar

nasil oluyor anlamiyorum
gece yayin bitmis televizyonu kapamisim
ekranda ansizin birileri
kapali demir bir kapi gibi suratlari
gözleri ates saçiyorlar
gözlerinde tarifsiz bir hisim
biyiklari zifiri karanlik
ele geçirebilirlerse beni öldürmek
besbelli maksatlari
(yaniliyor muyum neyim)
yanlis bir miknatis firtinasi içindeyim
sise yesili serare atlamalari
surup kirmizisi çakintilar
sagim solum her tarafim elektrik
korkuyorum
korktugumun bilincindeyim
birileri
salteri indirdi indirecek
isim bitik



Attila Ilhan