Dilin Yalan Söylüyor

Dilin Yalan Söylüyor


Tohumdun yüregimde fidan oldun büyüdün,
Agaç idin bagimda, çinar oldun yürüdün.

Nasil söküldün öyle, çatir çatir içimden,
Köklerin yüregimde kan revan oldu birden.

Çali çirpi biraktin giderken yüregimde,
Hepsi bir kiymik gibi beynimin her yerinde.

Dilin ne derse desin, gözün öyle demiyor,
Seni sevmedim derken, dilin yalan söylüyor.

Burasi Ulus parki, karsimiz Anadolu,
Gönlümün öbür yani ondan böyle sir dolu.

Yalnizim bu sehirde, hem de yapayanlizim,
Boguluyorum gitme, sair olur bir yanim.

Yok böyle demistim ben, yanlis anladim hemen,
Bunun hepsi hikaye, bastan komigiz zaten.

Kendimizi kandirdik, kargalar güler buna,
Birde ciddiye aldik, karganin papuç damda.

Bu koca alemde biz, varla yok arasiyiz,
Olmasak da olurdu, varsak yasamaliyiz.

Olmayacak duaya amin demeyelim biz,
Herkes kendi yoluna biz hep böyle gideriz...

Bedirhan Gökçe