Yalan

Yalan


Hadi gidiyorsun
Yürekten kan gidiyor,sen gidiyorsun
Hersey gidiyor
Gökte bulut,dagda kar,düzde kervan gidiyor
Solgun bir gül oluyor insan
Bir demet kar çiçegi ölüyor,sen gidiyorsun
Ne ucuz yasiyorsun,ne kolay
Bir kristal gibi ellerimden düsüyorsun
Bakma öyle
Ben kaniyorum sen üsüyorsun


Kolay degil bir yalan bu
Yaralayan koca bir yalan
Yalan iste
Sevdigim yalan
Sarkilardan arta kalan ve sabah bugusu
Ve tarla faresi ve ekmek derdindeki isçi kalbi gibi
Yumusacik sicak bir yalan


Islak gözlerimle geçiyorum
Yarali bir ceylanin kalbinden
Ceplerimde kül var
Bir yangindan arta kalan


Sordugum adreslerde kimse oturmuyor
Ve kimse olmuyor ben sordugum zaman
Hersey bir yalan gibi yandigi zaman
Yalniz oldugunu anliyor insan
Anladim ve geçtim
Yarali bir ceylanin kalbinden


Aynami kirdim,fotograflarimi yaktim
Nasil da acimasizdim tatralarima karsi
Nasil da umarsiz


Su gördüm düsümde
Karanlikti ve gürültüyle çagliyordu
Ceplerimde kül vardi ve yaniyordu
Sonra sabah oluyor
Ve bir ceylan kalbinde alem agliyordu


Hayir,diyordu bir dag köylüsü
Hiç bir sey için geç degil
Ve geç degil
Birsey için hiçbirsey
Birsey vardi öyleyse,birsey
Beni çeken
Günesin dagdasindan uzaga
Kocaman çayirlara çeken birsey
Gümrah irmaklara
Sonra sicaga sonra aciya
Sonra yaralarima merhem olmaya kapima dayanan
birsey


Tutsana beni birakmasana
Olsun,yaralasana
Olsun,agrisada
Yalan da olsa kalsana


Dag köylüsü askin oldugu yerde ben varim
SEN OLMASAN DA ben varim
Yagmur yagar,saçlarim filizlenir
Bir yildiz düser omuzlarima
Islik çalar,islanir,sarkilarimi söyler geçerim kapimdan
Camlarin bugusundan ve yagmurun kokusundan


Tanirlar beni
En iyi YALANLARINI alirim onlarin
Adresler sorarim kimseler oturmaz orada
Ve kimseler olamz ben sordukça


Dagköylüsü
Simdi gidersen
Simdi git
Kalirsan simd

Ibrahim Sadri