Pusuda Yalnizlik
karacadag
yamaçlarinda kardelen çiçekleri
her bahar umuda rengini verir
ve her bahar
dicle’de ak köpüklere üsüsür papatyalar
siverek düzü
hayata vurgun yürekli yigitleri
ve sabahin eteklerinde ter taneleriyle
"memleketimdir benim"
orada
tüfekler yaglanir kerpiç damlarda
türkü kaçak
tütün kaçak
kaçak çay bugulanir savki vurur maglara
ve korku ve umut ve can pusuda
pusuda yalnizlik
karacadag,
önü diyarbekir’dir
ben hüznü avuçlarken ora mahpuslarinda
bulutlarla yalpalayan rüzgarlari resmedip
bakip bakip iç çekerdim doruklarina
karacadag,
patikalarinda ceylan ölüleri
ve bakir renkli gögüslerimizde görkemli günesiyle
sabira tutunan sevdalarin gönüllü erleriydik
ve yollarimizda ayaklarimiza batip çikan devedikenleri
özlemler biraz uzak biraz diri
bekleyislerde alçalip yükselirken köpük köpük yalnizlik
Yilmaz Odabasi