Kahvede

Kahvede


Hep öyküler dinledim
buruk, acimsi, kekremsi
Dinlerken yasadim diyemem
öldüm

Ama ölmemis
o bin öykünün serüvencisi
Sunuyor kendini
canli bir bildiri gibi
kaçarak tirpanindan
ölümün
oturmus karsimdaki sandelyede
demli çaylar istiyor garsondan
Bol içki bir o kadar küfür ve bosvermislik
bütün hayata
Ucuza kapatilmis
hatta bedavaya gelmisken hayat
dinler mi girdisini çiktisini
o bin serüvenden sonra

Çok öyküler dinledim
cigara dumaniyla yüklü
duvarlarin tas baskisi resimlerle
süslü köy kahvelerinde
buruk, acimsi, kekremsi
Dinlerin yasadim diyemem
öldüm


Ahmet Telli