Günesin Çocuklari
bir sonbahar sabahi
terk etti yapraklari yesil
uçtu bulutlara dogru
agaçlarin kurumus cigerleri
koparildi kalbinden
en güzel çocuklari günesin
kapladi sokaklari
karanligin tamtamlari
susturuldu isigi üretenler
inatçi türkü susmadi
umudun çocuklari yürürken yücelige
düstü emegin yüreginden güller
düsenlerin anisi,sevgimize yazildi
dökülenler silemez ihanetin pasini
zifiri karanlikta bile
anacagiz düsen gülün hasini
çelik kafes içinde
özgürlük yarali çiçekti
isigin çocuklari,geçtiler hücrelerden
geçtiler teker teker kanayan gecelerden
simdi onlar
cadde cadde,bulvar bulvar
birlesiyor yüreginde günesin
gülümseyen güzellige dogru
kosacaklar durmaksizin
onlar
isildayan gelecegidir yurdun
gece sancili gündüz kaygili olsa da
asacaklar tüm barikatlarini karanligin
Ahmet Ince