Siginak

Siginak


Yedegimde hep bir siir olmali
Korusun diye beni,
Sarsin
Solusun diye...

Yedegimde hep bir siir olmali
Dilegimce degistirebildigim
Degistikçe beni de degistiren
Yüregimle sindigim,
Kimsenin bilmedigi,
Acisina baska aci
Sevincine baska sevinç degmemis,
Canim gibi
Yok etmek hakkini kendimde gizledigim
Ömrümce çilgin, gönlümce engin,
Yeni dogmus bebeklerin sesiyle
Yankisi ufkuma dokunurcasina yakin
Solugumda kivilcim, dudaginda gül
Yasamaya dügümlü,
Goncalar kadar körpe
Dalgalar kadar hirçin
Kavusmamiz olanaksiz birine sakladigim,
Mahrem, bagisiksiz,
Mazlum bir siir

Yedegimde hep bir siir olmali;
Çirpindigim geceler
Yetisip yatistiran
Esinlenip dindigim,
Duygusu sagilmamis,
Üsüse soluverecek,
Pürüzsüz, bir basina incecik,
Gülüsü gülüsüme denk, andikça parildayan
Andikça parildadigim,
Kanmayan, kandirmayan;
Öfkesi kirlenmemis,
Zehri gibi kendi hayatimin
Ayrilik yaralarini sarilir sanmis,
Sürgün, ürkütülmüs,
Üzgün bir siir.

Yedegimde hep bir siir olmali
Yuvasinda ilk kez uçan serçe gibi telasli,
Safakta kuzulamis karaca gibi baygin,
Ulasinca çilginliga kirilan dallarda ömrün
Yanarak uguldayan
Yanarak uguldadigim...

Yine daldim da kendi düsüme
Hasretin kanayisi bitermis sandim...
Beni siirler bagislasin!

Nihat Behram