Eros ile Thanatos

Eros ile Thanatos


sana sari bir yaz gönderdim
onu bir Zaman gibi koynunda sakla
önce kuytular göle çekildi
ayrilik, ayrildigin yerde degildi
herkes, artik, elbette
dag’dir biraz
ve sari yaz senin perden

suya gömdün yapragin adini
bir kentin hüznüne benzedin birden
asklar kimliksizlesti: süslü zamanlar!
sen ki kendi kendinin özleminden
sikilirdin... sorardin:
‘olur mu,
anlamak asklari eski güllerden?’

iste bir söyleyisin solgun yüzü:
artik ne bir anidan arta kalanlar-
dan söz var! ne bir sey!
-bosuna!..
ölüm, olmak’tir ve bir söz kanar;
yalniz yalnizliklardir bizden olanlar!
onlardi, gittiler... daha gelmeden...

bense aksam oldum artik
ve aksamlar, benim gövdem...





Hilmi Yavuz