Resim
Nedense bütün resimlerde ben
Böyle mahzun ve perisan çikarim
Hep böyle hayata kapali durur
Gülmesini unutmus dudaklarim
Artik canindan bezmis kimselerin
Hazin bakisi parlar gözlerimde
Içinden adamlar arabalar geçer
Çizgiler alnimda bir büyük cadde
Aynada saçlarimi düzeltirim
Bir perde iner yüzüme alçidan
O, bin mumluk ampullerin altinda
korkarim korkarim fotografçidan
Bakislarim gümüs camlara sorar
Elbisemin eskiligi belli mi
Sonra karsida küçük bir noktaya
Dikerim kahverengi gözlerimi
Kabahat objektifte camda degil
Onlara yali gözlerle bakarim
Nedense bütün resimlerimde ben
Böyle mahzun ve perisan çikarim
Ümit Yasar Oguzcan