Liseli Kiz

Liseli Kiz


Benim de bir zamanlar sevdigim vardi
Beyaz dantel yakali liseli bir kiz.
Baglarda, bahçelerde, yaylalarda yeseren
Al karanfiller gibiydi askimiz...

Gülünce içimde rengârenk güzel,
Güller açilirdi iri.
Hani bilirsiniz ya yildizsiz siyah
Geceler gibiydi gözleri.

Bir mermer çesmeden akan su gibi,
Geçip gidiyordu günlerimiz.
Biz bize yasiyorduk kendi kaderimizi
Bütün yaratilkardan habersiz.
Ve yuvada beklesen sabirsiz, küçük
Serçeler gibiydik ikimiz.

Gözleri konusurdu susunca, mahzun:
'Seni seviyorum' derdi.
Sevdadan, gurbetten, hasretten yana
Sicak türküler söylerdi...

Üstelik bir ceylan gibi sebepsiz
Ürkek halleri vardi.
Ayrilik deyince oturup sessiz
Çocuklar gibi aglardi.

Bilmiyorum simdi kaç yil, kaç mevsim
Içli mektuplar yazdik.
Bazen yan yana yürür, beraber otururduk
Ama konusamazdik.

Ben görmedim simdi öyle diyorlar
Büyümüs artik liseli kiz, gelin olmus...
Unuttum her seyi diyormus
Ve her gece rüyâsini nur topu kadar güzel
sarisin çocuklari süslüyormus.

Görsem çocularini simdi diyorum
Bakamam yüzlerine çaresiz
Bana bakar çocuklar sessiz.
Çocuklari gözlerinden tanirim
Biliyorum, hiç birsey bilmezler ama
Bakamam, utanirim
.



Yavuz Bülent Bakiler