Gel

Gel


Nasil aglamistin öyle aksam sokaklarda.
Birden nasil büyümüstü içimde yerin?
Japon türkülerine benziyordu gözlerin
Sen japon türkülerini bilmezsin...

Pisman oldum yaptigima o günden beri
Gel gitme çocuk!
Buruk bir aci çöker yüregime geceleri
Nereye bu hazin yolculuk

SEN PISMANLIGI BILMEZSIN...

Gözlerin olmasaydi, beni aglatmasaydi
Alip giderdim basimi uzak iklimlere yarin
Hani bahar gelince pembe güller açar ya
Senin de öyle mektuplarin.

Sarkilarin, türkülerin en güzel oldugu yerden
Ne olursun bir ses getir bana yetecek.
Seni güzelligin mi alip götürdü birden?
Ama bu yalnizlik beni hep kahredecek.

Burasi Istanbul mu böyle yosun kokulu?
Gel gitme vakit erken.
Gel Beyazit Kulesi'nden türküler söyleyelim.
Istanbul bu kadar güzelken

Simdi Japon türküleri söyleniyor gel!
Rüzgar gibi uzaklardan, yelken gibi denizlerden
Gel birakma sokaklarda böyle yapayalniz beni
ISTANBUL BU KADAR GÜZELKEN.

Yavuz Bülent Bakiler