Kadinlar Sonbahar
kadinlar sonbahar yapraklarini dökmeye baslar
titrek dudaklarinda sarisin bir keder
nabiz kaybolur kan susar dolasim yavaslar
sisli bir nebuloz gökte yazilmamis siirler
dargin sevgililer yalnizliklarina uzaklasiyor
anlasilmaz çocuklugun ortaokullarindan ders zilleri
kilitli defterlerde kurutulmus menekseler
tehlikeli yolculuklarin kanat çirpan mendilleri
sazdan saza azalan hicranli köçekçeler
dünkü delikanlilari yasliliga tasiyor
eylül sehirleri yagmurlu gürültülerle alir yerlerini
deniz kahvelerinde son kadehlerde bulutlar birikir
ilik bir aydinlikla yikayip yorgun ellerini
görgülü ihtiyarlar bir bir ortaliktan çekilir
yaslandikça insan dünya baskalasiyor
Attila Ilhan