Kizgin
Tam güle uyaniyordum
Kent büyüdü
Sen sabahi soluyordun dünya güzeli
Tas kapilardan geçtik serin avlulardan
Yaprak örttü gülüsünü ay dürüldü
Gözleri bagli dönüyordu bostan dolabi
Tenha sulardi yürüyen
Ab ve hayat
Tohum topragi zorluyordu
Köz atesi
Gül yangini en firakli menevisi
Elimde bir avuç kül
Meger kus büyütmüs koynunda seher
Tam güle uyaniyordum
Küstümsuyu hilâl oldu eridi
Ormanin elleri vardi tirnaklari gül
Kan kusandi dal güne ulandi
Onmaz umut kirgini gülüsüne
Sarkilarla yürüdügüm issiz patika
Serçeler üveyikler sürüngen sesim
Ay uluyor aynasi gizemlere gömülü
Ve sasiyor çocuk ay yürüdükçe
Gün içinde tasiyor sürgününü
Yum gözlerini güzelim sür gününü
Güz trenleri iste hüzne tarihçe
Tam güle uyaniyordum ellerim cam kirigi
Seher mi vurdu seni ninni bebegim ninni
Al beni apar beni erguvan yagmurlara
Aydin Hatipoglu