Kahve Gözlüm

Kahve Gözlüm


Yolumuz buraka kadarmis be kahve gözlüm
Artik
Tersine akan bir nehir gibi
Yikilmis bir sehir gibi
Suya yazilmis bir siir gibi
Adimi unut
Yalnizligin boslugunda
Sensizligin sonrasinda
Bil ki
Bes para etmiyor umut
Etmiyor be kahve gözlüm!

Yalan yanlis
Kirik dökük yasadik biz bu aski
Erken emekli olduk biz bu sevdadan
Biliyorsun
Hep direkten döndü umutlarimiz
Hep kendi kalemize attik gollerimizi
Ne acemi bahçivanmisiz meger ikimiz
Açmadan soldurduk güllerimizi
Açmadan soldurduk be hahve gözlüm!

Bir degirmen tasi gibi ezip gittin umutlarimi
Simdi yüregim mutsuzlugun hedef tahtasi
Sokaklara sigmiyor bu dev yalnizligim
Bu cumartesiler;
Çiglik çigliga siirlerim seni istiyor bana inat
Gel gör ki;
Son kursunu yemis bu sevdaya
Yetmiyor simarik pismanliklar
Yetmiyor be kahve gözlüm!

Bir isyan faslidir simdi bu suskunlugum
Hovardaca harcanan mevsimlere
Bu kaçislara - bu gelgitlere
Ömrümüze kesilmis biletlere
Isyanimdir - bu aci aci - gülüsüm
Oysa;
Kaç kez sildim seni haritamdan
Kaç kez mil çektim o kahve gözlere
Gel gör ki;
Kendime bile geçmiyor artik sözüm
iste bir kürek mahkumu
Iste bir yürek mahkumu
Kapinda yine
Bitmedi bu kara sevda
Bitmiyor be kahve gözlüm! ...

Ahmet Selçuk Ilkan