Gölgeleri Kullanmak
Iste bir ses geçiyor sikintidan
baksam pencerede yagmur da var,
hani saçlarini ya da gögsünü
çok ince bir hüzünle bezeyen.
Oyuncaklar da var yalnizliktan
bir parkta ölümü güzel kilar,
hani sarmasikça uzandigin yatakta
durmadan asiladigim sana.
Hayir yasamiyor suda o balik,
bir yanilti daha çiçek aldigim.
Herkesin bebegi var odalarda
ölüme ve daha sikilmak için.
Uzayan sakalim sabaha kadar
uçup giden bir kus koynundan,
belki yaninda bile olmadim.
Egildigin sular da yalan
salinip duran gemilerle aldanma.
Demiyorum hiç mi olmasin kokun, o yatak.
Ben umutsuzlugun domino tasi
simdi açim, suskunum bak.
Hele bir çagirsin kanin türküsü
hele bir kipirdasin kumsalda
aglari ve renkli baliklariyla halk,
silâh tutarim daglarda.
Bu oda emanet, hadi uzan,
simdi ellerim de çok nazli
bir karanfille kanar.
Sundugum bu yalniz, çocuk ülke,
bak, gece de gögsümde çok agir,
saskin degilim ama silahimi yitirdim.
Gelsin leylâklarin açma zamani
mümkün silâhimi halkimla bulmak.
Hadi uzan özlemim kadar,
bulutlar gidiyor, simdi isim
çogaltip gölgeleri kullanmak
Ahmet Oktay