Besir Fuat
-Enis Batur'a
Gün doldu: Kendime bir aksisedayim
Ürktüm hep hayalâttan. Aklim
bana açikla: Yirtilan
zaman mi gülün yapragi mi? Elinde
burusturuyordu validem. Kapatilmis
ve leyli bakisli mecnune. Ömrüm
simdiden "bir devr-i hüzün"
ve kapkara matem: Dizdizeyim
dalgin hayaletinle. Ufku
sen misin seyreyleyen
Darüssifa'nin o tozlu
penceresinden, ben mi? Vehimler
ve cinnet korkusu
bana mirasin. Ölü ogul da
küçük, çiplak ayaklariyla
geziniyor sofada, çatinin
içindeki rüzgâr gibi.
Ey hafiza! Kaniyor
Ne varsa süzdügün. Siyah zambak:
Koridorlarinda usulca açan
o Cizvit mektebinin "Gecede
yazmayi mutad edindim"
daha o zamandan. Sirdir
çünkü yazi: Candan dogar
ve ayan ettikten sonra
sir olur
Nemsin benim
öteki zamanlardaki çocuk? Bir hasim
gibi mi büyüttüm seni kalbimde?
Sözüm sana yine de: Kimi gerçek
daha derin düsten. Düsler de
gelecege gönderir ve Yitik Söz
dirilir okurun dilinde.
Yasamim! Dogrusun
yanlis oldugun kadar. Bir diken
gibisin içimde.
Ah! Gülün yok.
Dog karanligin devâsa
rahminden de
okurum hisset beni:
"Intiharimi da fenne tatbik edecegim:
Siryanlardan birinin geçtigi mahalde
cildin altina klorit kokain siringa
edip buranin hissini iptal ettikten
sonra orasini yarip siryani keserek
seyelân-i dem tevlidiyle terk-i hayat
edecegim"
Zevcem! Kim kimin uçurumu?
Her agus, ne yapsak
bir serzenis aslinda. Metresim!
Kucaklastik ama daha bir kez
bulusmadik. Tecilin
dolmasini bekledim ben.
Suret-I Varaka
"Ameliyatimi icra ettim. Hiç
bir agri duymadim. Kan aksin
diye hiddetle kolumu kaldirdim"
Ki "kâgit dahi kanla mülemma"
Ahmet Oktay