Bursada Zaman

Bursada Zaman


Bursa'da eski bir cami avlusu,
Küçük sadirvanda sakirdayan su.
Orhan zamanindan kalma bir duvar...
Onunla bir yasta ihtiyar çinar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanin hüznü
Içinde gülüyor bana derinden.
Yüzlerce çesmenin serinliginden
Ovanin yesili gögün mavisi
Ve mimarilerin en ilahisi.

Bir zafer müjdesi burda her isim:
Sanki tek bir anda gün, saat, mevsim
Yasiyor sihrini geçmis zamanin
Hala bu taslarda gülen rüyanin
Güvercin bakisli sesszilik bile
Çinliyor bir sonsuz devam vehmiyle.
Gümüslü bir fecrin zafer aynasi,
Muradiye, sabrin aci meyvasi,
Ömrünün timsali beyaz Nilüfer,
Türbeler, camileri eski bahçeler,
Sanli hikayesi binlerce erin
Sesi nabzim olmus hengamelerin
Nakleder yadini gelen geçene.

Bu hayalde uyur Bursa her gece,
Her safak onunla uyanir, güler
Gümüs aydinlikta serviler, güller
Serin hülyasiyla çesmelerinin.
Basindayim sanki bir mucizenin,
Su sesi ve kanat sakirtisindan
Billur bir avize Bursa'da zaman,

Yesil Türbesini gezdik dün aksam,
Duyduk Bir musikî gibi zamandan
Çinilere sinmis Kur'an sesini.
Fetih günlerinin saf nesesini
Aydinlanmis buldum tebessümünle.

Isterdim bu eski yerde seninle
Basbasa uyumak son uykumuzu,
Bu hayal içinde... ve ufkumuzu
Çepçevre kaplasin bu ziya, bu renk,
Havayi dolduran uhrevi ahenk.
Bir ilah uykusu olur elbette
Ölüm bu tilsimli ebediyette
Belki de rüyasi büyük cetlerin,
Beyaz bahçesinde su seslerinin.


Ahmet Hamdi Tanpinar