Gelmeden Evvel, geldin, Birlikte

Gelmeden Evvel, geldin, Birlikte


Gelmeden Evvel

Kalbim
Benim bir ormandi,
Isimsiz, asude,
Bir büyük orman;
Ve gölgelerinde revan
Olan hafi sularin aks-i sevk-i müttaridi
Dagitirken sükutu bihude,
Düsünürdüm ki, hangi gün, ne zaman,
Ne zaman
Girecektin o kalb-i mes'ude?

Etmeden zehr-bad-i fasl-i elem
Reng-i escar ü abi fersude,
Dolacak miydi seslerin, bilmem
O tehi saye zar-i mesdude?

Sanki hicrana bir teselliydi
Seceristan-i kalb içinde revan
Olan hafi sularin musiki-i nevmidi.


Geldin

Bir gün
Aksamin ölgün
Duran o namütenahi ziya denizlerine
Gark olan escar,
Gark olan ovalar
Oluyorken sükut ü hüzne makar
Geldin alam-i kalbi teskine

Ey sebabin hayal-i cavidi,
O melul aksamin havasi kadar
Gelisin bir sükun-i saridi...


Birlikte

Bütün bizimçündür
Nukus-i encüm-i vahdetle islenen bir tül
Gibi üstünde titreyen bu sema;
Gecenin dallarinda simdi açan
Bu kamer,
Bu altin gül...

Bütün bizimçündür
Ne varsa ask ile bidar-i ra'se, ya naim,
Ne varsa aid olan leyl-i hande-me'nusa,
Sana aid lebimdeki buse,
Lebinin surh-i bizevali benim.



Ahmet Hasim