Suskun

Suskun


Sus, kimseler duymasin.
Duymasin ölürüm ha.
Aydim yari gecede
Yesil bir yagmur sonra...
Yagiyor yesil.

En uzak, o adsiz ve kimselersiz,
O yitik yildizda duyuyor musun?
Bir stradivarius inler kendi kendine,
Yayi, reçinesi, köprüsü yesil.
Önce bendim diyor ve sonra benim...
Ölümsüz, güzel ve çetin.
Ezgisidir dolasan bütün evreni,
Bilinen, bilinmeyen issizliklari.
Canimi, tüylerimi sarmada simdi
Kendi rüzgariyla vurgun...
Sariyor yesil.

Rüya, bütün çektigimiz.
Rüya kahrim, rüya zindan.
Nasil da yillari buldu,
Bir misra boyu maceram...
Bilmezler nasil aradik birbirimizi,
Bilmezler nasil sevdik,
Iki yitik hasret,
Iki parça can.
Çatladi yüregi çakmaktasinin,
Agiyor gök kusaklarinin serinliginde
Çaglardir bogulmus bir su...
Agiyor yesil.

Yivlerinde yesil güller fiskirmis,
Susmus bütün namlular...
Susmus dag,
Susmus deniz.
Dünya misil-misil,
Uykular derin,
Yilan su getirir yavru serçeye,
Kisir kadin, mavis bir kiz dogurmus,
Memeleri bereketli ve serin...
Sagiyor yesil.

Aydim yari gecede,
Neron, çocuk kitaplarinda çirkin bir surat,
Ve Sezarsa, bir ad, yikintilarda.
Ama hançer tasi sanki
Koca Kartaca!
Hani, kibrit suyu vermislerdi üstüne
Bak nasil aliyor, yigit,
Binlerce yil da sonra
Aliyor yesil.

Vurur dagin dorugundan
Atmacamin çalkara,
Yalin gölgesi.
Kus vurmaz, tavsan almaz,
Ama aç, azgin
Köpek baliklariydi parçaladigi
Bak, Tiber saygili, suskun.
Bak nilüfer dizisi zinciri.
Bunlar bukagisi, kolbaglaridir,
Cihanin ilk umudu, ilk sevgilisi,
Ve ilk gerillasi Spartaküs'ün.
Susuyor yesil.

Sus, kimseler duymasin,
Duymasin, ölürüm ha.
Aymisam yari gece,
Seni bulmusam sonra.
Seni, kaburgamin altin parçasi.
Seni, dislerinde elma kokusu.
Bir daha hangi ana dogurur bizi?

Ruhum...
Misra çekiyorum, haberin olsun.
Çarsilarin en küçük meyhanesi bu,
Saçlari yüzümde kardes, çocuksu.
Derimizin altinda o ölüm namussuzu...
Ve Ahmedin isi ilk rasgidiyor.
Ilktir dost elinin hançersizligi..

Ahmed Arif