Anadolu

Anadolu


Besikler vermisim Nuh'a
Salincaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayilir,
Anadoluyum ben,
Taniyor musun ?

Utanirim,
Utanirim fikaraliktan,
Ele, güne karsi çiplak...
Üsür fidelerim,
Harmanim kesat.
Kardesligin, çalismanin,
Beraberligin,
Atom güllerinin katmer açtigi,
Sairlerin, bilginlerin dünyalarinda,
Kalmisim bir basima,
Bir basima ve uzak.
Biliyor musun ?

Binlerce yil sagilmisim,
Korkunç atlilariyla parçalamislar
Nazli, seher-sabah uykularimi
Hükümdarlar, saldirganlar, haydutlar,
Haraç salmislar üstüme.
Ne Iskender takmisim,
Ne sah ne sultan
Göçüp gitmisler, gölgesiz!
Selam etmisim dostuma
Ve dayatmisim...
Görüyor musun ?

Nasil severim bir bilsen.
Köroglu'yu,
Karayilani,
Meçhul Askeri...
Sonra Pir Sultani ve Bedrettini.
Sonra kalem yazmaz,
Bir nice sevda...
Bir bilsen,
Onlar beni nasil severdi.
Bir bilsen, Urfa'da kursun atani
Minareden, barikattan,
Selvi dalindan,
Ölüme nasil gülerdi.
Bilmeni mutlak isterim,
Duyuyor musun ?

Öyle yikma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
Içerde, disarda, derste, sirada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladin,
Firsatçinin, fesatçinin, hayinin...
Dayan kitap ile
Dayan is ile.
Tirnak ile, dis ile,
Umut ile, sevda ile, düs ile
Dayan rüsva etme beni.

Gör, nasil yeniden yaratilirim,
Namuslu, genç ellerinle.
Kizlarim,
Ogullarim var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçasi.
Kaç bin yillik hasretimin koncasi,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anliyor musun ?

Ahmed Arif