Bu Bizim Siirimizdir

Bu Bizim Siirimizdir


Bir suyun akisina dalar gibi kaliyoruz
O zaman gün siziyor saçaklardan ince ince
Biz birbirimizi karsiliksiz sevmeye baslayinca
Birlikte bir kirazi disler gibi oluyoruz
Uzun bir kervan gibiyiz güneste agir agir
Aydinligi iki ayri sevinç gibi yasiyoruz
Iki ayri sevinci bir bütünde eriterek
Surada otursak mi yürüsek mi biraz daha
Ötelere uzanmadan köseyi bile dönmeden
Birkaç yüzyil sonraki bir siiri okur gibi
En küçük bir kipirtida sonsuzluga variyoruz
Üsütür gibi titreten buydu az önce bizi
Simdi denizin sesiyle rüzgar belki de ayni sey
Bu senin saçlarin mi yoksa benim saçlarim mi
Aramiza girmeye çalisan yaramaz bir esinti mi
Uzun uzun düsünmeye baslamadan
Bütün zamanlari birden simdiye damitarak
Bir kusun kanadini öper gibi kaliyoruz.

Afsar Timuçin