Ilhami Bekir Tez'in hayatı

Yıl 1967 olmalı. Edebiyatçılar Birliği'nin Çiçek Pasajı'nın Galatasaray Lisesi'ne bakan köşesinde bir lokali vardı. Kimi akşamlar genç arkadaşlarla orada buluşup birkaç kadeh atıyoruz. Yine böyle uzamş bir akşam. Aklımda kaldığına göre Egemen Berköz, Nihat Behram, Hüseyin Peker, daha birkaç arkadaş, lokalin İstiklal Caddesi'ne bakan pençeresi önünde oturmaktayız. Vakit, gecenin sınırını aşmış olmalı. Kapıdan, esmer, iri yarı, üstü başı biraz perişanca bir adam girdi. Bir şişe şarap söyleyerek bizim masanın yanına ilişti. İçiyor, içtikçe de ağlıyor, arada sırada ağzından Nâzım Hikmet'in sözleri dökülüyor. Doğrusu, kim olduğunu bilmiyorum. Bir ara, "Ben şimdi pavyona gidiyorum" dedi ve masadan kalktı. "Var mı benimle gelen?" Kimsede bir hareket yok. Nasıl oldu bilmiyorum, "Varım" dedim, "hadi gidelim." Ve omuz omuza Asmalımescit'in ara sokaklarına düştük. (Kitabın Girişinden)