Elleri Var Özgürlügün
1
Köpürerek kosuyordu atlarimiz
Durgun denize dogru.
2
Bu uçus, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne!
3
Öpüsmek yasakti, bilir misiniz,
Düsünmek yasak,
Isgücünü savunmak yasak!
4
Ürünü ayirmislar agacindan,
Tutturabildigine,
Satiyorlar pazarda;
Emegin dallari kirilmis, yerde.
5
Isik kör edicidir, diyorlar,
Özgürlük patlayici.
Lambamizi bozan da,
Özgürlüge kundak sokan da onlar.
Uzandik mi patlasin istiyorlar,
Yaktik mi tutusalim.
Mayin tarlalari var,
Karanlikta duruyor ekmekle su.
6
Elleri var özgürlügün,
Gözleri, ayaklari;
Silmek için kanli teri,
Bakmak için yarinlara,
Esitlige dogru giden.
7
Ben kafes, sen sarmasik;
Dolan dolanabildigin kadar!
8
Özgürlük sevgisi bu,
Insan kapilmayagörsün bir kez;
Bir urba ki eskimez,
Bir düs ki gerçekten daha dogru.
Oktay Rifat Horozcu