Ölüm

Ölüm


Ölüm
Bir devin son sarkisidir
Hele bir de yersiz olursa
Yersiz ve zamansiz

Ölüm dibine vurmaktir hayatin
Edeptir ve derstir yerine göre.
Dibin de dibine vurmaktir ölüm!
Öbür tarafta açan çiçektir.

En yalin korkaklik, en diri yüreklilik
Çöküsüdür isigin
Kapilmasidir girdaba
Ölüm bir kara deliktir tanimlanmamis

Görünmeyen duvarlarin büzülmesidir
Topragin yükselmesi
Gögün baskisidir üzerimize

Bütün geçmis bölük pörçüktür.

Trakya islak bir meseliktir
Budanmis bir toprak parçasi

Anadolu buram buram titresimdir
Göge yükselten bir düden
Diri ve dogurgan

Sibirya çeyiz sandigidir
Biyolojik yasamin

Asya içleri
Sert ve saglam bir yarinin umududur.
Sonsuz genislik
Sonsuz toprak
Sonsuz ve saf insanlik deposudur.

Tiryakisi olamadim
Sidik torbalari arasinda
Kosusturan hayatin

Beden dilinden sonra
Bir dildir tek misralik
Bir hatayi düzeltmek gibi
Bir devin son sarkisi
Son haykirisidir ruhun
Insan dilinde


Orhan Seyfi Sirin