Cumhuriyet Kervani
Yüklemis sevdanin, askin yükünü,
Iki gider, bir de durur bu kervan.
Saga, sola bel verse de aldanma!
Serin bir su basi arar bu kervan!
Kurban olam yürüdügü yoluna
Tasmis gönüllere, ülkü seline...
Sevdali kalplere, askin iline...
Allah’in izniyle sürer bu kervan...
Nasibi olanlar ona yetisir.
Atesiyle nice gönül tutusur!
Yunus kucaginda dogruyu tasir.
Ferhat’la daglari yarar bu kervan!
Geçtigi yer, bahar olur yaz olur.
Yolculari gelin olur, kiz olur.
Yigitleri; kartal, sahin, baz olur.
Yoksulu gözetir, korur bu kervan!
Sonsuza gözünü dikmis bir kere!
Daglarin nabzinda vurur bu kervan...
Kilavuzu vardir uzak görüslü...
Samsun’dan Izmir’i görür bu kervan!
Yüklemis ziynetin Izmir’den Kars’a,
Bugdayi Polatli, ipegi Bursa...
Yüzyillar, takvimler, saatler dursa
Durmaz ey dost, durmaz yürür bu kervan!
Barisir kervanda küsü, dargini
Dincelir, gencelir gönlü yorgunu,
Haramiler bosa bekler vurgunu,
Yolunu keseni kirar bu kervan!
Geçer Çamlibel’den, erler yurdundan.
Koç yigitler kurban olur derdinden...
Nice itler, agit yakar ardindan,
Namerdin aklina zarar bu kervan!
Cumhuriyet gibi aydinlik yüzlü
Gençlerim geliyor erkekli kizli
Atlas sancagi var ayli yildizli
Dilerse Venüs’e varir bu kervan!
Orhan Seyfi Sirin