Suphi Bir Acaip Adamdi

Suphi Bir Acaip Adamdi



Suphi bir acaip adam
Suphi benim canim cigerim
Kimse bilmez nereli oldugunu
Susar aksam oldumu
Bir cebinde das kapital
Bir cebinde kenevir tohumu
Firtinadan arda kalmis bir teknede tevekkül içinde
Görkemli sakali ve igreti parkasiyla gizledigi macerasiyla
Bir acaip adam yasardi
Aksamlari susardi
Ben konussam kizardi
Çocuktum evden kaçmistim
Gelip ona siginmistim
Bir sürgün kasabasiydi
Bir eski zamandi, hazirandi
Küçücük bir koydu, sigdi
Burayi kesfeden belki de oydu.
Uzaktan kasabanin isiklari yanardi
içim anneyle dolardi, aglardim
Suphi söyle bir göz atardi,
Gizli bir cigara yakardi
Aglardi, sonra barisirdik
Ben flüt çalardim, cigara sönerdi aglardik
Nerden geldigini bilmezdim,
Kimsesizdi, belki kimliksizdi
Onun macerasi onu ilgilendirirdi
Kimseye ilismezdi
Bir seylere küfrederdi hep
Tedirgin bir balik gibi uyurdu
Bazen kaybolurdu
Arardim, yagmurun altinda dururdu
Bir kalin kitabi vardi, cebinde dururdu, hergün okurdu
Ben birsey anlamazdim
Kapagini seyreder duymazdim
Sakalli bir resimdi, kimdi, ne kadar mütebessimdi
Sordum bir gün Suphi'ye söylediklerini niye anlamiyorum diye
Bildiklerini dedi; yüzlestir hayatla ve sinamaktan korkma
Dogru ile yanlisi o zaman ayirdedebilirsin
Ve onu anlarsin
Sonra gülerdi
Günlerim yüzlerce ayrintiyi merak etmekle geçerdi
Sonra yine aksam olurdu.
Suphi susardi, ben konussam kizardi
Tekneye martilar konardi
Yüregim Suphi'ye yanardi, aglardim.
Suphi denize tükürürdü
Gökyüzünü tarardi, aglardi
Sonra barisirdik
Ben flüt çalardim
Yildiz kayardi, aglardik.
Bir sürgün kasabasiydi, bir eski zamandi, hazirandi
Çocuktum, evden kaçmistim, gelip ona siginmistim
Bir gün aksilik oldu
Annem beni buldu
Suphi kaçip kayboldu
Kasaba çalkalandi, olay oldu
Ben sustum, kanim dondu
Polisler onu yakaladiginda tekti
Felaketti
Herkes meydanda birikti
Karakoldan içeri girerken sanki magrur bir tüfekti
Ansizin dönüp bana bakti
'Anladin mi ?' dedi.
Anladim dedim anladim
Ve o günden sonra hiç bir zaman hiç bir yerde
Hiç aglamadim...

Yusuf Hayaloglu